ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΓΕΝΙΚΟΥ ΠΟΙΝΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ ΜΕ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ (ΗΘΙΚΗ ΑΥΤΟΥΡΓΙΑ) (ΣΟΣ)

Στα πρακτικά ηθικής αυτουργίας (=τα οποία τα λατρεύει ο Μυλωνόπουλος), διαπιστώνουμε πρώτα τι έγκλημα τέλεσε ή δεν τέλεσε ο φυσικός αυτουργός και ύστερα διαπιστώνουμε τι ευθύνη είχε ο ηθικός αυτουργός. Ειδικότερα:

Περίπτωση	Αξιόποινο ηθικού αυτουργού	Αξιόποινο φυσικού αυτουργού
Ο Α πείθει τον Β να σκοτώσει τον Γ, ο Α πυροβολεί αλλά αστοχεί.	Ο Α θα τιμωρηθεί ως ηθικός αυτουργός σε απόπειρα ανθρωποκτονίας από πρόθεση (42, 299 παρ. 1, 46 παρ. 1, 26, 27 ΠΚ).	Ο Β θα τιμωρηθεί για απόπειρα ανθρωποκτονίας από πρόθεση (42, 299 παρ. 1, 26, 27 ΠΚ).
Ο Α πείθει τον Β να σκοτώσει τον Γ, ο Β αγοράζει όπλο και συλλαμβάνεται.	Ο Α δεν θα τιμωρηθεί ως ηθικός αυτουργός σε απόπειρα ανθρωποκτονίας από πρόθεση κατά του Γ καθώς ο Β δεν τέλεσε καν άδικη πράξη (=ούτε αρχή εκτέλεσης), θα τιμωρηθεί όμως ως φυσικός αυτουργός  πρόκλησης τέλεσης ανθρωποκτονίας (186, 299 ΠΚ).	Ο Β δεν τέλεσε καν άδικη πράξη και παραμένει ατιμώρητος.
Ο Α πείθει τον Β να σκοτώσει τον Γ, ο Β σκοτώνει τον Δ λόγω αστοχήματος βολής.	Ο Α θα τιμωρηθεί ως ηθικός αυτουργός μόνο στην απόπειρα κατά του Γ (42, 299 παρ. 1, 46 παρ. 1, 26, 27 ΠΚ) αφού για τον Δ πέραν του γεγονότος ότι ο Β έχει αμέλεια και δεν υφίσταται ηθική αυτουργία σε εξ αμελείας έγκλημα, δεν του προκάλεσε εκείνος την απόφαση.	Ο Β θα τιμωρηθεί για απόπειρα ανθρωποκτονίας από πρόθεση (42, 299 παρ. 1, 26, 27 ΠΚ) κατά του Γ σε αληθινή κατ΄ ιδέαν συρροή με ανθρωποκτονία εξ αμελείας λόγω αστοχήματος βολής κατά του Β.
Ο Α πείθει τον Β να σκοτώσει τον Γ, ο Β σκοτώνει τον Δ λόγω πλάνης στο πρόσωπο.	Εδώ έχει εμφάνιση η αρχή της περιορισμένης εξάρτησης: ο ηθικός αυτουργός δεν δύναται να τιμωρηθεί για κάτι περισσότερο από αυτό το οποίο έπεισε τον φυσικό αυτουργό ούτε για αυτό που τέλεσε ο φυσικός αυτουργός (=ούτε βαρύτερο, ούτε διαφορετικό) επομένως, ο Α δεν είναι ηθικός αυτουργός κανενός εγκλήματος αφού για μεν τον Γ που έπεισε τον Β δεν υπάρχει ούτε αρχή εκτέλεσης ενώ για τον Δ που επλήγει θανάσιμα δεν τον έπεισε αυτός (=πρόκειται για άλλη πράξη, για άλλο έγκλημα) και επομένως θα τιμωρηθεί ως φυσικός αυτουργός πρόκλησης τέλεσης ανθρωποκτονίας (186, 299 ΠΚ).	Ο Β θα τιμωρηθεί για τετελεσμένη ανθρωποκτονία από πρόθεση (299 παρ. 1 ΠΚ) κατά του Δ αφού έπληξε το ίδιο υλικό αντικείμενο που στόχευε (=άνθρωπο) ανεξαρτήτως ποιος ήταν ο φορέας του εννόμου αγαθού της ζωής.
Ο Α πείθει τον Β να σκοτώσει τον Γ, ο Β τον αφήνει ανάπηρο.	Ο Α θα τιμωρηθεί ως ηθικός αυτουργός βαριάς σκοπούμενης σωματικής βλάβης (46 παρ.1, 310 παρ. 3 ΠΚ) δεδομένου ότι ο δόλος της ανθρωποκτονίας εκ προθέσεως (299 παρ. 1 ΠΚ) που έχει ο ηθικός αυτουργός συμπεριλαμβάνει το δόλο της βαριάς σωματικής βλάβης.	Ο Β προέβη σε έγκλημα το οποίο συμπεριλαμβάνει (κατά τη στάθμιση των εννόμων αγαθών) το έγκλημα που ο Α τον έπεισε.  Με άλλα λόγια, η ίδια η πράξη της σωματικής βλάβης είναι κάτι λιγότερο από την πράξη της ανθρωποκτονίας.
Ο Α πείθει τον Β «να σακατέψει» τον Γ, ο Β σκοτώνει τον Γ	Με βάση την αρχή της περιορισμένης εξάρτησης ο ηθικός αυτουργός δεν μπορεί να τιμωρηθεί για κάτι περισσότερο από πού έκανε ο φυσικός αυτουργός ή για κάτι διαφορετικό. Ο Α θα τιμωρηθεί ως ηθικός αυτουργός βαριάς σκοπούμενης σωματικής βλάβης (46 παρ. 1, 310 παρ. 3, 26, 27 ΠΚ).	Ο Β θα τιμωρηθεί για την πράξη που τέλεσε δηλαδή της ανθρωποκτονίας εκ προθέσεως (299 παρ. 1 ΠΚ) δεδομένου ότι την αρχή εκτέλεσης που έκανε συμπεριλαμβάνεται και η αρχή εκτέλεσης σε σωματική βλάβη.
Ο Α πείθει τον Β να τελέσει κλοπή, ο Β τελεί ληστεία.	Ο Α θα τιμωρηθεί ως ηθικός αυτουργός κλοπής (46 παρ. 1, 372 ΠΚ) με βάση την αρχή της περιορισμένης εξάρτησης, εδώ η ληστεία (380 ΠΚ) περιλαμβάνει ως σύνθετο έγκλημα την κλοπή (372 ΠΚ) και την άσκηση παράνομης βίας από τον δράστη (330 ΠΚ).	Ο Β θα τιμωρηθεί ως φυσικός αυτουργός ληστείας (380, 26, 27 ΠΚ).
Ο Α πείθει τον Β να τελέσει ληστεία, ο Β τελεί κλοπή.	Ο Α θα τιμωρηθεί ως ηθικός αυτουργός κλοπής (46 παρ. 1, 372 ΠΚ) αφού ο Β τέλεσε αρχή εκτέλεσης μόνο  κλοπής δηλαδή εγκλήματος που συμπεριλαμβάνεται στο σύνθετο έγκλημα της ληστείας (380 ΠΚ), έγκλημα το οποίο ο Α κατέπεισε τον Β να τελέσει, παράλληλα όμως για ότι παραπάνω τον έπεισε και δεν έγινε αρχή εκτέλεσης από τον Β, ο Α θα τιμωρηθεί ως φυσικός αυτουργός πρόκλησης τέλεσης παράνομης βίας (186, 330  ΠΚ).	Ο Β θα τιμωρηθεί ως φυσικός αυτουργός κλοπής (372, 26, 27 ΠΚ).
Ο Α πείθει τον Β να τελέσει κλοπή την οποία ο Β έχει ήδη αποφασίσει.	Δεδομένου ότι το έγκλημα το οποίο τέλεσε ο φυσικός αυτουργός το είχε ήδη αποφασίσει και δεν του προκάλεσε αιτιωδώς ο ηθικός αυτουργός, ο Α μπορεί να τιμωρηθεί μόνο ως απλός συνεργός (47 παρ. 1 ΠΚ ) υπό την έννοια ή υπό την μορφή της ψυχικής ενίσχυσης (=εδώ ο δράστης το είχε αποφασίσει ήδη οπότε έχουμε απλή συνέργεια του συναυτουργού ενώ αν δεν το είχε σκεφτεί καν τότε θα είχαμε ηθική αυτουργία).	Ο Β θα τιμωρηθεί ως φυσικός αυτουργός κλοπής (372, 26, 27 ΠΚ).
Ο Α πείθει τον Β να τελέσει ληστεία, ενώ ο Β έχει αποφασίσει κλοπή, τελικώς τελεί ληστεία.	Δεδομένου ότι ο φυσικός αυτουργός έχει ήδη αποφασίσει να τελέσει ένα τμήμα/μέρος αυτού για το οποίο τον έπεισε ο ηθικός αυτουργός, θα υπάρξει σώρευση μορφών συμμετοχής δηλαδή απλή συνέργεια του Α στο ήδη αποφασισμένο από τον Β έγκλημα της κλοπής (372 ΠΚ) υπό την έννοια της ψυχικής ενίσχυσης και ηθική αυτουργία στο επιπλέον μέχρι τη ληστεία τμήμα πέρα της κλοπής δηλαδή της παράνομης βίας (46 παρ. 1α, 330 ΠΚ). Αν δεν μπορεί να αποδειχθεί το μέρος της ηθικής αυτουργίας τότε ο Α τιμωρείται ως ηθικός αυτουργός για το βαρύτερο έγκλημα.	Ο Β θα τιμωρηθεί ως φυσικός αυτουργός ληστείας (380 ΠΚ). Ο δόλος της κλοπής συμπεριλαμβάνεται στο δόλο της ληστείας.
Ο Α πείθει τον Β να τελέσει κλοπή, ο Β χτυπάει το κουδούνι ή καβαλάει το μαντρότοιχο και τον παίρνει στο κατόπι ο σκύλος του Γ.	Ο Α είναι ηθικός αυτουργός σε απόπειρα κλοπής (46 παρ. 1 α, 372 ΠΚ) η οποία συνιστά άδικη πράξη δεδομένου ότι η διατάραξη οικιακής ειρήνης (334 ΠΚ) που τελεί ο Β συνιστά /είναι /αποτελεί αρχή εκτέλεσης κλοπής. Το χτύπημα του κουδουνιού νομολογιακά συνιστά αρχή εκτέλεσης κλοπής ή ληστείας. Ακόμα και η απόπειρα διατάραξης οικιακής ειρήνης συνιστά απόπειρα κλοπής ή ληστείας. Η διατάραξη της οικιακής ειρήνης (334 ΠΚ) σημαίνει 2 πράγματα: (α) μπαίνω απρόσκλητος σε ένα σπίτι (β) παραμένω χωρίς τη θέληση του ιδιοκτήτη. Επομένως, ο Α θα τιμωρηθεί ως ηθικός αυτουργός κλοπής σε απόπειρα.	Ο Β θα τιμωρηθεί για τετελεσμένη διατάραξη οικιακής ειρήνης (334 ΠΚ) και για απόπειρα κλοπής (42, 372 ΠΚ).
Ο Α πείθει τον Β να τελέσει κλοπή, ο Β έχει αποφασίσει να τελέσει ληστεία, τελικά τελεί κλοπή.	Ο Α θα τιμωρηθεί ως απλός συνεργός στην κλοπή (47 παρ. 1, 372 ΠΚ). Δεδομένου ότι ο Β έχει ήδη αποφασίσει να τελέσει ληστεία, η προτροπή του Α να τελέσει κάτι λιγότερο δηλαδή κλοπή, την οποία και τελικώς τελεί, λειτουργεί ως ψυχική ενίσχυση τέλεσης του εγκλήματος αυτού.	Ο Β θα τιμωρηθεί ως φυσικός αυτουργός τέλεσης κλοπής (372 ΠΚ) και ως φυσικός αυτουργός πρόκλησης τέλεσης παράνομης βίας (186, 330 ΠΚ).
Ο Α πείθει τον Β να τελέσει κλοπή και ο Β αρνείται.	Ο Α θα τιμωρηθεί ως φυσικός αυτουργός πρόκλησης τέλεσης κλοπής (186, 372 ΠΚ).	Ο Β δεν τέλεσε καν άδικη πράξη και μένει ατιμώρητος.
Ο Α πείθει τον Β να τελέσει κλοπή και ο Β δέχεται αλλά τελικά δεν πάει.	Ο Α θα τιμωρηθεί ως φυσικός αυτουργός πρόκλησης τέλεσης κλοπής (186, 372 ΠΚ).	Ο Β θα τιμωρηθεί ως φυσικός αυτουργός πρόκλησης τέλεσης κλοπής (186, 372 ΠΚ).