ΤΙ ΕΛΕΓΧΟΥΜΕ ΟΤΑΝ ΛΥΝΟΥΜΕ ΤΟ ΠΡΑΚΤΙΚΟ ΓΕΝΙΚΟΥ ΠΟΙΝΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ

Όταν λύνουμε ένα πρακτικό γενικού ποινικού δικαίου το λύνουμε με το παρακάτω τρόπο χωρίς όμως να κάνουμε ιδιαίτερη ανάλυση. Για παράδειγμα:

Ο Α πυροβόλησε τον Β στο κεφάλι και τον σκότωσε. Αξιόποινο Α.
Απάντηση:
Η πράξη που τέλεσε ο Α κατά του Β είναι αρχικά άδικη καθώς πληροί την αντικειμενική υπόσταση του εγκλήματος του άρθρου 299 παρ. 1 ΠΚ "όποιος σκότωσε άλλον με πρόθεση τιμωρείται...". Από το πρακτικό μας συμπεραίνουμε ότι δεν συντρέχει κάποιος λόγος άρσης του άδικου χαρακτήρα της πράξης του Α όπως για παράδειγμα άμυνα του άρθ. 22 ΠΚ ή κατάσταση ανάγκης του άρθ. 25 ΠΚ. Ο Α στην προκειμένη περίπτωση με την εγκληματική του συμπεριφορά επέφερε το θάνατο του Β. Η υπαιτιότητα που απαιτεί ο νόμος (άρθ. 299 παρ. 1 ΠΚ "με πρόθεση") υπάρχει στην υπό κρίση περίπτωση (27 παρ. 1 ΠΚ) και ειδικότερα ο Α είχε πλήρες γνωστικό στοιχείο (επιδίωξε την θανάτωση του Β) και πλήρες βουλητικό (ήθελε να σκοτώσει τον Β). Συνεπώς, η πράξη του Α είναι και τελειωτικά καταλογιστή σε ενοχή του και καθώς δεν έχει ενεργοποιηθεί κάποιος εξωτερικός όρος του αξιοποίνου που θα μπορούσε να καταστήσει την άδικη πράξη του Α ως μη αξιόποινη,  θα τιμωρηθεί για τετελεσμένη ανθρωποκτονία εκ προθέσεως (299 παρ. 1, 27 ΠΚ).

(αν προσέξετε ακολούθησα την παρακάτω σειρά, δεν κοίταξα κανένα βιβλίο, χρησιμοποίησα τη γλώσσα του ποινικού κώδικα για να συνδέσω τις προτάσεις μου και τίποτα άλλο)
 

Αρχικά άδικη πράξη:	Ελέγχουμε αν πληρείται η ειδική υπόσταση (αντικειμενική) και τα υποκειμενικά στοιχεία του αδίκου.
Τελειωτικά άδικη πράξη:	Ελέγχουμε αν δεν συντρέχει λόγος άρσης του αδίκου χαρακτήρα της πράξης του δράστη.
Καταρχήν καταλογιστή σε ενοχή του δράστη:	Ελέγχουμε την υπαιτιότητα.
Τελειωτικά καταλογιστή σε ενοχή του δράστη:	Ελέγχουμε το άλλως δύνασθαι πράττειν του δράστη και την ικανότητα καταλογισμού του.
Αξιόποινη πράξη:	Ελέγχουμε αν ενεργοποιήθηκε ο εξωτερικός όρος του αξιοποίνου (πχ 301, 232, 313 ΠΚ), αν δεν έχει παραγραφεί η πράξη, αν δεν έχει αμνηστευθεί, αν υπάρχει ανάκληση έγκλησης, αν πέθανε ο δράστης, αν συντρέχουν προσωπικοί λόγοι πχ έμπρακτη μετάνοια.