ΕΙΔΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑΣ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ (ΘΕΜΑ ΠΙΘΑΝΟ) Ποτέ δεν ξέρεις..

Ερμηνεία είναι η εργασία που έχει ως σκοπό την ανεύρεση του αληθούς νοήματος του κανόνα δικαίου.

Βασικά είδη ερμηνείας είναι:

·         Νόμιμη ή αυθεντική ερμηνεία. Είναι η ερμηνεία που γίνεται με νεότερο νόμο, που λέγεται ερμηνευτικός. Έχει αναδρομική ισχύ γιατί δεν πρόκειται για νέο νόμο αλλά αποκαλύπτεται ποια είναι η έννοια του ερμηνευόμενου νόμου.

·         Επιστημονική ερμηνεία. Είναι η ερμηνεία που γίνεται από τους νομικούς. Σχετικά με αυτήν την ερμηνεία έχουν υποστηριθχεί δύο θεωρίες: α)υποκειμενική θεωρία: σύμφωνα με αυτή αναζητείται τι ήθελε να πει ο ιστορικός νομοθέτης έτσι ανατρέχουμε στην εποχή εκείνη και τι ίσχυε και β) αντικειμενική θεωρία: το αληθές νόημα είναι εκείνο που ήθελε ο νομοθέτης μπροστά στην κρινόμενη βιοτική σχέση  λαμβανομένου υποψη τις ανάγκες της κοινωνικής ζωής και τις σύγχρονες αντιλήψεις. Η επιστημονική ερμηνεία διακρίνεται: α) γραμματική ερμηνεία: είναι η ερμηνεία που γίνεται με τις λέξεις πχ δόλος, αμέλεια και β) λογική ερμηνεία: γίνεται με βάση κανόνων της λογικής και της διανοήσεως και διακρίνεται σε συσταλτική (ο νομοθέτης εκφράστηκε ευρύτερα του δέοντος και τον περιορίζουμε) και διασταλτική ( ο νομοθέτης εκφράστηκε στενότερα του δέοντος και τον επεκτείνουμε). Η λογική ερμηνεία για να βρει το αληθές νόημα του κανόνα δικαίου εργάζεται με ορισμένα επιχειρήματα: εκ του μείζοντος προς το ελάσσον, εκ του ελάσσονος προς το μείζον, επιχείρημα εξ αντιδιαστολής και επιχείρημα από τη σιγή του νόμου.

·         Τελολονική ερμηνεία. Είναι η ερμηνεία που γίνεται με βάση το σκοπό του νόμου. Κάθε νόμος αποσκοπεί στην εξυπηρέτηση κάποιου σκοπού.

Βασικοί κανόνες ερμηνείας του συντάγματος:

·         Βασική αρχή για την ερμηνεία του συντάγματος είναι η σχέση του με τον κοινό νόμο. Την πρωτοβουλία για την ερμηνεία την έχει ο νομοθέτης που θα εκφέρει την τελική κρίση ως προς την συνταγματικότητα του νόμου (άρθρο 93 παρ 4)

·         Όλες οι συνταγματικές διατάξεις είναι τυπικά ισοδύναμες και αυξημένης τυπικής ισχύος. Το ΣτΕ αποφάνθηκε ότι όλες οι διατάξεις δεσμεύουν  και δεν υπάρχει διάταξη που είναι άκυρη ή ανίσχυρη.

·         Αν υπάρχουν δύο τυπικά ισοδύναμες διατάξεις, η ειδική διάταξη καταργεί την γενική.

·         Αν υπάρχουν αντινομίες στο Σύνταγμα θα λυθούν με βάση της ενότητας του συντάγματος και έτσι θα καθοριστεί ο κανόνας που θα εφαρμοστεί.

·         Στις συνταγματικές διατάξεις ισχύει η αρχή της ισοδυναμίας, ανεξάρτητα αν πρόκειται για διατάξεις που αναθεωρούνται ή όχι.

Φορείς της ερμηνείας του συντάγματος:

·         Ο δικαστής που σύμφωνα με το άρθρο 93 παρ 4 μπορεί να μην εφαρμόσει το νόμο, το περιεχόμενο του οποίου αντίκειται στο σύνταγμα.

·         Ο νομοθέτης που κατά τον Μάνεση, εξειδικεύει και συγκεκριμενοποιεί τις διατάξεις του συντάγματος.

·         Το σύνταγμα ερμηνεύεται στην καθημερινή πρακτική από τα όργανα της πολιτείας, όπως ο ΠτΔ, η κυβέρνηση και η διοίκηση.