ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΕΓΓΥΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΙΔΙΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΒΟΥΛΕΥΤΗ (ΕΠΙΚΑΙΡΟ ΘΕΜΑ)

Οι συνταγματικές εγγυήσεις για τους βουλευτές είναι το ανεύθυνο, το ακαταδίωκτο και το απόρρητο του βουλευτή.

Το ανεύθυνο του βουλευτή

Σύμφωνα με το άρθρο 62 παρ 1 οι βουλευτές έχουν το απεριόριστο δικαίωμα της γνώμης και ψήφου κατά συνείδηση. Η διάταξη αυτή καθίσταται ενεργή με το άρθρο 61 παρ 1 όπου ο βουλευτής δεν καταδιώκεται ούτε εξετάζεται με οποιοδήποτε τρόπο για γνώμη ή ψήφο που έδωσε κατά την άσκηση των βουλευτικών του καθηκόντων. Με τη λέξη καταδιώκεται νοείται η ποινική ευθύνη. Περιλαμβάνεται και η αστική και πειθαρχική. Σύμφωνα με παρ. 61 παρ 2 ο βουλευτής διώκεται μόνο για συκοφαντική δυσφήμηση ύστερα από άδεια της βουλής.

Το ακαταδίωκτο του βουλευτή

Ο βουλευτής δεν διώκεται, ούτε συλλαμβάνεται, ούτε φυλακίζεται ούτε με άλλο τρόπο περιορίζεται χωρίς άδεια του σώματος.  Το ακαταδίωκτο αφορά και αξιόποινες πράξεις έξω από την άσκηση των καθηκόντων του με εξαίρεση τα επ αυτοφόρω κακουργήματα αρ 62 παρ 4.

Αν υποβλήθηκε άιτηση ποινικής δίωξης από τον Εισαγγελέα για τον βουλευτή αν η βουλή δεν αποφανθεί μέσα σε τρεις μήνες τότε η αίτηση διαβιβάζεται στον πρόεδρο της βουλής.

Ο βουλευτής δεν διώκεται ούτε για πολιτικά εγκλήματα κατά το διάστημα που μεσολαβεί μεταξύ διαλύσεως της βουλής και επανεκλογής νέας.

Διαφορές ανεύθυνου και ακαταδίωκτου του βουλευτή

Το ανεύθυνο αφορά πράξεις ή παραλείψεις του βουλευτή κατά την άσκηση των καθηκόντων του ενώ το ακαταδίωκτο σε αξιόποινες πράξεις του βουλευτή και έξω από την άσκηση των καθηκόντων του εκτός από τα επ αυτοφόρα κακουργήματα.

Το ανεύθυνο δεν υποβάλλεται σε κανένα χρονικό περιορισμό ενώ το ακαταδίωκτο ισχύει μόνο κατά τη διάρκεια της βουλευτικής περιόδου με εξαίρεση τα πολιτικά εγκλήματα.

Στο ανεύθυνο η προστασία είναι απόλυτη με εξαίρεση τη συκοφαντική δυσφήμηση ενώ το ακαταδίωκτο αίρεται αν η βουλή χορηγήσει άδεια για ποινική δίωξη του βουλευτή.

Το ανεύθυνο είναι γενικό γιατί αφορά κάθε περίπτωση δίωξης ενώ το ακαταδίωκτο περιορίζεται μόνο στην ποινική δίωξη.

Το βουλευτικό απόρρητο

Σύμφωνα με 61 παρ 3 ο βουλευτής δεν έχει υποχρέωση μαρτυρίες που περιήλθαν σε αυτόν ή δόθηκαν σε αυτόν κατά την άσκηση των καθηκόντων του ούτε για πρόσωπα που του εμπιστεύθηκαν τις πληροφορίες ή στα οποία αυτός έδωσε.