Η ΑΠΡΟΣΦΟΡΗ ΑΠΟΠΕΙΡΑ ΑΠΟ ΕΥΗΘΕΙΑ (ΆΡΘ. 43 ΠΑΡ. 2 ΠΚ) ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΑΠΟ ΜΥΛΩΝΟΠΟΥΛΟ

ΑΡΘΡΟ 43 ΠΑΡ. 2 ΠΚ – Η ΑΠΡΟΣΦΟΡΗ ΑΠΟΠΕΙΡΑ ΑΠΟ ΕΥΗΘΕΙΑ

Για να καταλάβουμε τη διαφορά της απρόσφορης απόπειρας από την εξ ευηθείας απρόσφορη απόπειρα δίνουμε το εξής παράδειγμα:

Παράδειγμα:	Αξιόποινο του Α:
Ο ολιγοφρενικός (ευήθης) Α αποφασίζει να φονεύσει τον γείτονα Β και προς τούτο βάζει γεωργικό φάρμακο στον καφέ του. Λόγω της μειωμένης διανοητικής του κατάστασης μπερδεύει τα φλυτζάνια και τελικά προσφέρει στο θύμα άλλον καφέ, αβλαβή, που είναι λογικώς αδύνατον να του προκαλέσει την παραμικρή βλάβη.	Ο Α θα τιμωρηθεί για απρόσφορη απόπειρα (άρθρο 43 παρ. 1 ΠΚ) και θα ληφθεί υπόψη η ελαττωμένη ικανότητά του προς καταλογισμό. Δεν έχει τελέσει απρόσφορη απόπειρα από ευήθεια που οδηγεί σε ατιμωρησία.

Πότε λοιπόν έχουμε απρόσφορη απόπειρα από ευήθεια;

Με την έννοια της ευήθειας δεν νοείται μόνο μια ελαττωματική διανοητική κατάσταση αλλά ένα αντικειμενικό στοιχείο, μια πραγματική κατάσταση ώστε κανένας λογικός άνθρωπος δεν θα έπραττε μία μηδαμινής επικινδυνότητας πράξη προκειμένου να προκαλέσει το επιδιωχθέν αποτέλεσμα. Συνεπώς, απρόσφορη απόπειρα από ευήθεια έχουμε όταν ο δράστης τελεί πράξη που αντικειμενικά δεν εμφανίζεται άξια ποινικού κολασμού, λόγω εφαρμογής από το δράστη προδήλως ανόητων/αβάσιμων δοξασιών και για αυτό αντικειμενικώς μη οχληρών για την έννομη τάξη.

Παραδείγματα:	Αξιόποινο του Α:
Ο Α με πρόθεση θανάτωσης καίει χλόη την οποία  είχε πατήσει το θύμα του ή του προσφέρει νερό με ασπιρίνη νομίζοντας ότι έτσι θα το θανατώσει ή συμμετέχει σε τελετές βουντού ή προσεύχεται σε χαρτορίχτρες, μάγισσες ή επιχειρεί να διαρρήξει πιτσαρία η οποία στην πραγματικότητα ήταν κινηματογραφικό σκηνικό ή πυροβολεί το θύμα του με άδειο πιστόλι κ.λπ.	Ο Α σε όλες αυτές τις περιπτώσεις μένει ατιμώρητος λόγω εξ ευήθειας απρόσφορης απόπειρας.

Απαιτείται όμως να είναι απολύτως απρόσφορη η απόπειρα, διαφορετικά αν είναι σχετικώς απρόσφορη, δεν εφαρμόζεται η διάταξη του άρθ. 43 παρ. 2 ΠΚ αλλά οι διατάξεις για την ικανότητα  προς καταλογισμό.

Πρακτική σημασία της απρόσφορης απόπειρας από ευήθεια:

Στη συμμετοχή ο ηθικός αυτουργός ή συνεργός παραμένουν επίσης ατιμώρητοι, ενώ αντίθετα τιμωρούνται κανονικά στην περίπτωση της παρ. 1 του άρθ. 43 ΠΚ.

Δεν εφαρμόζεται το άρθρο 69 ΠΚ που εφαρμόζει το αναπληρωτικό της ποινής μέτρου ασφαλείας της φύλαξης ακαταλογίστων.

Παράδειγμα:	Αξιόποινο του Α:
Ο Α πείθει τον Β να φονεύσει τον Γ, υποδεικνύοντας σε αυτόν τον τρόπο θανάτωσης του Γ με το να κατασκευάσει κέρινο ομοίωμα με βελόνες, ο Β το πράττει.	Ο Α δεν έχει καταστεί ηθικός αυτουργός διότι δεν υπάρχει καν άδικη πράξη. Αλλιώς βέβαια θα είχαν τα πράγματα αν ο Α είχε αποδεχθεί και τη χρήση άλλων πρόσφορων μέσων.