ΛΥΜΕΝΟ ΠΡΑΚΤΙΚΟ ΠΟΙΝΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ (ΕΚ ΤΟΥ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΟΣ ΔΙΑΚΡΙΝΟΜΕΝΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΤΟΥ ΠΚ 29)

Ο Α ο οποίος μισεί τον εχθρό του Ε, όταν περνάει με το αυτοκίνητό του από το δρόμο, ρίχνει ένα μεγάλο τσιμεντόλιθο, ο οποίος σπάζει το τζάμι του οδηγού, τον χτυπά στο κεφάλι με συνέπεια ο Ε να τραυματιστεί, να χάσει τις αισθήσεις του και στη συνέχεια να σκοτωθεί εξαιτίας της προσκρούσεως του αυτοκινήτου σε κολόνα της ΔΕΗ. 

Ερωτάται:

1. Αξιόποινο του Α.

2. Αξιόποινο του Α, αν ο τσιμεντόλιθος έπεσε καταλάθος από το μπαλκόνι του Α την ώρα που περνούσε με το αυτοκίνητό του ο Ε.

3. Αξιόποινο του Α, αν έριξε τον τσιμεντόλιθο με τέτοιο τρόπο ώστε να αποκλειόταν το βαρύτερο αποτέλεσμα του θανάτου του Ε.

4. Αξιόποινο του Α, αν αυτό που επιδίωκε από την αρχή ήταν ο θάνατος του Ε.

Απάντηση 1

Στην υπό κρίση περίπτωση ο δράστης Α επιδιώκει εκ προθέσεως (άμεσος δόλος α βαθμού) την απλή σωματική βλάβη η οποία όμως είχε ως επακόλουθο το θάνατο του παθόντος, Ε. Σύμφωνα με τον νόμο (ΠΚ 29) αν από το βασικό εκ δόλου έγκλημα προκύπτει ένα εξ αμελείας βαρύτερο αποτέλεσμα τότε ο δράστης έχει ευθύνη από το αποτέλεσμα (εκ του αποτελέσματος διακρινόμενο έγκλημα).

Πραγματικά, όσον αφορά την αιτιώδη συνάφεια ανάμεσα στη συμπεριφορά του δράστη Α και στον τραυματισμό (απλή σωματική βλάβη) του παθόντος Ε, είναι δεδομένο ότι υπάρχει δόλος του δράστη. Ο Α γνώριζε και ήθελε ο σχετικός τραυματισμός να προκύψει από τη ρίψη του τσιμεντόλιθου. Επομένως, η υποκειμενική υπόσταση που θέλει ο νόμος, σε σχέση με το βασικό έγκλημα είναι δεδομένη.

Επιπλέον, ο Α όφειλε και μπορούσε να δείξει την κατάλληλη προσοχή (αμέλεια) ώστε να προβλέψει ή να αποφύγει το βαρύτερο αποτέλεσμα του θανάτου του Ε και την αιτιώδη συνάφεια ανάμεσα στον τραυματισμό που προκάλεσε στο θύμα και στο θάνατο αυτού που προήλθε από τον σχετικό τραυματισμό.

Συνεπώς, και σε σχέση με το βαρύτερο αποτέλεσμα συντρέχουν τα στοιχεία της υποκειμενικής υπόστασης που θέλει ο νόμος. Ο Α θα τιμωρηθεί ως φυσικός (άμεσος) αυτουργός της θανατηφόρας βλάβης (ΠΚ 311 εδ α).

Απάντηση 2

Στην προκειμένη περίπτωση ο δράστης Α δεν έχει δόλο ως προς το βασικό έγκλημα αλλά αμέλεια, επήλθε όμως ο θάνατος του Ε. Στην περίπτωση αυτή, εφαρμογή θα έχει η διάταξη του ΠΚ 302 της ανθρωποκτονίας από αμέλεια διότι ο δράστης Α ήθελε και μπορούσε να δείξει την κατάλληλη προσοχή (αμέλεια) ώστε να προβλέψει ή να αποφύγει το βαρύτερο αποτέλεσμα του θανάτου του Ε και την αιτιώδη συνάφεια ανάμεσα στον τραυματισμό που προκάλεσε στο θύμα και στο θάνατο αυτού που προήλθε από τον σχετικό τραυματισμό.

Εν προκειμένω ο Α θα τιμωρηθεί ως φυσικός (άμεσος) αυτουργός της ανθρωποκτονίας από αμέλεια (ΠΚ 302). 

Απάντηση 3

Στην προκειμένη περίπτωση ο δράστης Α δεν μπορούσε να προβλέψει το επελθόν αποτέλεσμα, έστω και αν κατέβαλε την προσήκουσα προσοχή, τούτο είναι τυχαίο και επομένως δεν έχει ευθύνη για αυτό.

Συνεπώς, στη συγκεκριμένη περίπτωση θα εφαρμοστεί μόνο το βασικό έγκλημα της σωματικής βλάβης που γνώριζε ο δράστης και ήθελε να τελέσει.

Εν προκειμένω, ο Α θα τιμωρηθεί ως φυσικός (άμεσος) αυτουργός της βαριάς σωματικής βλάβης (ΠΚ 310 παρ. 1).

 

Απάντηση 4

Για την πλήρωση του ΠΚ 311 απαιτείται άμεσος δόλος α βαθμού (ΠΚ 27 παρ 2 εδ β) για το βασικό έγκλημα και για το παραπέρα βαρύτερο αποτέλεσμα που είναι ο θάνατος του παθόντος Ε απαιτείται αμέλεια, ασυνείδητη - ενσυνείδητη.

Αν το παραπέρα βαρύτερο αποτέλεσμα δεν οφείλεται σε αμέλεια αλλά σε δόλο του δράστη τότε στην περίπτωση που επήλθε ο θάνατος του θύματος, όπως και στην υπό κρίση περίπτωση, τότε δεν έχει εφαρμογή το ΠΚ 311 αλλά η διάταξη του ΠΚ 299. 

Εν προκειμένω, ο Α θα τιμωρηθεί ως φυσικός (άμεσος) αυτουργός της ανθρωποκτονίας εκ προθέσεως (ΠΚ 299 παρ. 1). 

Κατεβάστε το ΕΔΩ