ΠΡΑΞΙΣ (αυτή την παράγραφο θα την γράφετε πάντα αν πέσει διαιτησία κλασικών ή δικαστικός αγώνας αρχαϊκών χρόνων ΣΟΣ)

Σκοπός τόσο του διαιτητικού όσο και κυρίως του δικαστικού αγώνα της αρχαιότητας είναι η έκδοση μιας απόφασης η οποία συνιστά για τον αιτούντα τίτλο εκτελεστό με βάση τον οποίο μπορεί να προβεί σε αυτοδύναμη ικανοποίηση της απαίτησής του.

Ελλείψει αρμοδίων κρατικών οργάνων, ο νικητής του δικαστικού αγώνα αναλαμβάνει με ίδια μέσα την εκτέλεση «πράξις» της δικαστικής ή διαιτητικής απόφασης σε βάρος του ηττηθέντος διαδίκου. Προβαίνει δηλαδή σε άσκηση αυτοδικίας, της οποίας η νομιμότητα θεμελιώνεται στην αμετάκλητη δικαστική ή διαιτητική απόφαση.

Τίθεται σε ισχύ η αρχή bis de eadem te ne sit action, η δυνατότητα προβολής της καλούμενης παραγραφής και η απόρριψη κάθε αγωγής η οποία εγείρεται κατά παραβίαση της αρχής του δεδικασμένου πχ η υποχρέωση του δανειστή να επιτύχει ικανοποίηση της απαίτησης του μόνο μετά από έκδοση σχετικής καταδικαστικής απόφασης και σύμφωνα με αυτήν (περικλείεται σε πολλές συμβάσεις των κλασικών και ελληνιστικών χρόνων).