ΠΡΑΚΤΙΚΟ ΠΟΙΝΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ (14, 15, 27 ΠΚ)

Ο Α τραυματίζει από απροσεξία με το αυτοκίνητό του τον Β. Όταν τον βλέπει αιμόφυρτο στο οδόστρωμα φοβούμενος τις ευθύνες που θα επακολουθήσουν, τον εγκαταλείπει και φεύγει.

Τελικά ο Α πεθαίνει από αιμορραγία.

Ποιό το αξιόποινο του Α;

Συνοπτική απάντηση:

Πρόκειται για πολυσήμαντη συμπεριφορά δηλαδή συμπεριφορά που εμφανίζει τόσο στοιχεία ενέργειας όσο και στοιχεία παράλειψης τα οποία τελούν σε αλληλουχία.

Κατά κανόνα, όταν η παράλειψη έπεται της ενέργειας, ο δράστης γίνεται αξιόποινος για έγκλημα ενέργειας, εκτός αν η τελευταία δεν είναι άδικη, ή δεν καταλογίζεται σε ενοχή του δράστη της, ή  όταν αποδίδεται σε αμέλεια του δράστη ενώ η επακολουθήσασα παράλειψη είναι δόλια.

Σύμφωνα με τα πραγματικά περιστατικά ο τραυματισμός του Β από τον Α οφείλεται σε αμέλεια ("απροσεξία") του Α (σε συνδ 28 ΠΚ) ενώ η επακολουθήσασα παράλειψη (="τον εγκαταλείπει και φεύγει"..."διότι φοβήθηκε") είναι δόλια (27 ΠΚ).

Συνεπώς η παράλειψη του Α έχει αυτοτελή ποινική απαξία σε σχέση με την (αμελή) ενέργεια αυτού. 

Τίθεται λοιπόν το ερώτημα αν ο Α θα ερωτηθεί για έγκλημα ενέργειας ή μη γνήσιο έγκλημα παράλειψης (=ανθρωποκτονία εξ αμελείας τελούμενη δια παραλείψεως).

Κατά τα ως άνω πρέπει να δεχθούμε ότι ο Α τέλεσε το έγκλημα της ανθρωποκτονίας εξ αμελείας δια παραλείψεως, ενόψει της συνδρομής των όρων του άρθρου 15 ΠΚ, δηλαδή της συνδρομής της ιδιαίτερης νομικής υποχρέωσης, η οποία εν προκειμένω απορρέει από προγενέστερη επικίνδυνη ενέργεια του Α(=από απροσεξία - εξ αμελείας τραματισμός του Β), η οποία είναι άδικη (χωρίς να απαιτείται και καταλογισμός σε ενοχή του δράστη της).

Πηγή: Από φροντιστηριακές σημειώσεις (2004) στο https://www.giannopoulosm.gr/