ΠΡΑΚΤΙΚΟ ΓΕΝΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ - ΔΙΚΑΙΟΠΡΑΚΤΙΚΗΣ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑΣ

Ο απόστρατος στρατηγός Α επισκέπτεται τον συμβολαιογράφο Ζ και συντάσσει δημόσια διαθήκη, με την οποία εγκαθιστά ως αποκλειστικό κληρονόμο τον παλαιό ιπποκόμο του Β. Λίγο αργότερα ο Α σκοτώνεται σε αυτοκινητικό ατύχημα. Ο γιος του Γ ασκεί αγωγή, με την οποία ζητεί να αναγνωριστεί η ακυρότητα της διαθήκης λόγω δικαιοπρακτικής ανικανότητας του Α, ο οποίος έπασχε από μανιοκαταθλιπτική ψύχωση (πνευματική νόσο). Στο συμβολαιογραφικό έγγραφο που συντάχθηκε ο Ζ βεβαίωσε ότι ο Α «έχει σώας τας φρένας και κατανοεί πλήρως το περιεχόμενο της διαθήκης». Ο ψυχίατρος Η, που παρακολουθούσε τον Α μέχρι το θάνατό του, βεβαιώνει ότι ο Α έπασχε μεν από πνευματική νόσο , είχε όμως ενδιαμέσως και φωτεινά διαλείμματα, κατά τη διάρκεια των οποίων μπορούσε να συνειδητοποιήσει πλήρως τις συνέπειες των πράξεων του. Ερωτάται:Είναι η διαθήκη έγκυρη;

Πηγή 

Απάντηση:

Σύμφωνα με το άρθρο 127 ΑΚ όποιος έχει συμπληρώσει το δέκατο όγδοο έτος της ηλικίας του (ενήλικος) είναι ικανός για κάθε δικαιοπραξία. Όμως, σύμφωνα με τις διατάξεις του 131 ΑΚ η δήλωση της βούλησης είναι άκυρη (ΑΚ 180) αν, κατά το χρόνο που έγινε, το πρόσωπο δεν είχε συνείδηση των πράξεών του ή βρισκόταν σε ψυχική ή διανοητική διαταραχή που περιόριζε αποφασιστικά τη λειτουργία της βούλησής του. 

Σύμφωνα με το πρακτικό, ο Α έπασχε από μανιοκαταθλιπτική ψύχωση όμως τη χρονική στιγμή που ο Α υπέγραφε τη διαθήκη και αφού βεβαιώθηκε από τη συμβολαιογράφο Ζ "έχει σώας τας φρένας και κατανοεί πλήρως το περιεχόμενο της διαθήκης" και αφού η ψυχίατρος Η, βεβαιώνει ότι ο Α είχε ενδιαμέσως και φωτεινά διαλείμματα, τότε η διαθήκη είναι έγκυρη και συνεπώς, η αγωγή του γιού του Α, Γ είναι αβάσιμη.

(Λίνα)

(όποιος έχει να συμπληρώσει κάτι άλλο, ελεύθερα να σχολιάσει)