ΝΟΜΙΚΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΚΥΟΦΟΡΟΥΜΕΝΟΥ
Σε ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα, το οποίο προκλήθηκε από αμέλεια του Α, τραυματίστηκε η έγκυος Β. Μετά τη γέννηση διαπιστώθηκε ότι το παιδί Γ έπασχε από βλάβη του εγκεφάλου που οφειλόταν στο ατύχημα. Η Β και ο σύζυγός της ζητούν επ΄ ονόματι και για λογαριασμό του Γ αποζημιώση από τον Α. Ο Α αντιτάσσει ότι κατά τον χρόνο του ατυχήματος ο Γ δεν είχε γεννηθεί και επομένως δεν μπορεί να απέκτησε εξαιτίας του ατυχήματος αξίωση αποζημιώσεως.
ΕΡΩΤΑΤΑΙ: Είναι νομικά ορθός ο ισχυρισμός του Α;
Σύμφωνα με ΑΚ 36 "ως προς τα δικαιώματα που του επάγονται το κυοφορούμενο θεωρείται γεννημένο, αν γεννηθεί ζωντανό". Η διάταξη αυτή εξομοιώνει τον κυοφορούμενο με φυσικό πρόσωπο, μολονότι δεν έχει γεννηθεί (ΑΚ 35).
Προϋποθέσεις της διάταξης είναι α) να έχει λάβει χώρα η σύλληψη του κυοφορούμενου κατά τον χρόνο της επαγωγής του δικαιώματος και β) το κυοφορύμενο να γεννηθεί ζωντανό. Η δεύτερη προϋπόθεση αποτελεί νομική αίρεση. Αν η αίρεση πληρωθεί (γεννηθεί ζωντανός), η κτήση των δικαιωμάτων από αυτόν θεωρείται οριστική και ανατρέχει στον χρόνο επαγωγής τους. Αν η αίρεση ματαιωθεί (γεννηθεί νεκρό) τότε το κυοφορούμενο δεν απέκτησε ποτέ δικαιοκτητική ικανότητα και όποια δικαιώματά του αναιρούνται αναδρομικώς.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση η υπαίτια συμπεριφορά του Α έχει ως συνέπεια τον τραυματισμό του Γ. Επειδή η συμπεριφορά αυτή είναι υπαίτια και παράνομη, θεμελιώνει δικαίωμα αποζημιώσεως του Γ (ΑΚ 57 και 914). Σύμφωνα με τα παραπάνω, το γεγονός ότι ο Γ είναι κυοφορούμενος δεν είναι σημαντικό, διότι αφενός ήταν συνειλημμένος και αφετέρου γεννήθηκε ζωντανός. Εν ακολουθία, εφαρμόζεται η διάταξη της ΑΚ 36 και ο Γ καθίσταται φορέας της αξιώσεως αποζημιώσεως έναντι του Α αναδρομικώς από τον χρόνο του ατυχήματος.
Η αξίωση δε αυτή νομίμως ασκείται από τους γονείς του ως νόμιμοι εκπροσώποι του Γ και συνεπώς ο ισχυρισμός του Α δεν είναι νομικά ορθός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου