Εκλογές
Σε μιαν αντιπροσωπευτική δημοκρατία,
όπως είναι η ελληνική αλλά και όλες πλέον σήμερα οι δημοκρατίες στον
πλανήτη, το ανώτατο όργανο του κράτους, που είναι ο λαός, ασκεί την
εξουσία του με τις εκλογές. Με αυτές, το εκλογικό σώμα επιλέγει τους
αντιπροσώπους του οι οποίοι, για όλη τη διάρκεια της βουλευτικής
περιόδου, θα ασκήσουν όλες εκείνες τις αρμοδιότητες που προβλέπουν το
Σύνταγμα, ο Κανονισμός της Βουλής και οι νόμοι.
Το εκλογικό σώμα
Το εκλογικό σώμα είναι το σύνολο των
Ελλήνων πολιτών που έχουν το δικαίωμα της ψήφου (ή το "δικαίωμα του
εκλέγειν" ή το "ενεργητικό εκλογικό δικαίωμα").Το δικαίωμα αυτό
διαθέτουν όσοι έχουν την ελληνική ιθαγένεια, έχουν συμπληρώσει το δέκατο
όγδοο (18ο) έτος της ηλικίας τους (ή πρόκειται να το συμπληρώσουν εντός
του έτους στο οποίο διεξάγονται οι εκλογές), έχουν ικανότητα για
δικαιοπραξία και δεν έχουν υποστεί αμετάκλητη ποινική καταδίκη για
ορισμένα εγκλήματα (άρθρο 51 παρ. 3 Σ.). Για να ασκηθεί το εκλογικό δικαίωμα πρέπει ο εκλογέας να έχει εγγραφεί στους εκλογικούς καταλόγους. [Σημειώνεται,
πάντως, ότι τα ανωτέρω ισχύουν για τις βουλευτικές εκλογές. Στις
εκλογές για την ανάδειξη των μελών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου μετέχουν
στο εκλογικό σώμα, υπό προϋποθέσεις βέβαια, και κοινοτικοί υπήκοοι που
διαμένουν στην Ελλάδα].
Αρχές που διέπουν την ψηφοφορία
Α) Η αρχή της καθολικής ψηφοφορίας. Σύμφωνα με την αρχή αυτή, από το εκλογικό σώμα αποκλείονται μόνον οι πολίτες εκείνοι που δεν συγκεντρώνουν τις ελάχιστες προϋποθέσεις που θέτει, με αποκλειστικό τρόπο, το Σύνταγμα. Ο κοινός νομοθέτης δεν μπορεί να προβλέψει επί πλέον λόγους στέρησης του δικαιώματος της ψήφου.
Β) Η αρχή της ισότητας της ψήφου. Η αρχή
αυτή εξειδικεύεται σε δύο επί μέρους αρχές: ότι κάθε πολίτης διαθέτει
μόνον μία ψήφο και ότι όλες οι ψήφοι είναι νομικά ισοδύναμες.
Γ) Η αρχή της άμεσης ψηφοφορίας. Κατά
την αρχή αυτή, δεν μεσολαβεί κάποια άλλη βούληση μεταξύ του εκλογέα και
του αποτελέσματος της εκλογής. Με άλλα λόγια, δεν είναι δυνατόν οι
εκλογείς να εκλέξουν κάποιους "εκλέκτορες" οι οποίοι με τη σειρά τους θα
εκλέξουν τους βουλευτές.
Δ) Η αρχή της μυστικότητας της ψήφου. Με
την αρχή αυτή εξασφαλίζεται το ότι η εκλογική βούληση του εκλογέα δεν
θα γίνει γνωστή σε τρίτους.
Ε) Η αρχή της υποχρεωτικής ψηφοφορίας.
Σύμφωνα με την αρχή αυτή, η άσκηση του εκλογικού δικαιώματος είναι
υποχρεωτική. Πρέπει πάντως να σημειωθεί ότι με τη συνταγματική
αναθεώρηση του 2001 καταργήθηκε η πρόβλεψη για νόμο που θα επιβάλει
ποινικές κυρώσεις στον εκλογέα που δεν θα λάβει μέρος στις εκλογές.
ΣΤ) Η αρχή της ταυτόχρονης διενέργειας των εκλογών σε ολόκληρη την επικράτεια. Με το αναθεωρημένο άρθρο 51 παρ. 4
του Συντάγματος, η αρχή αυτή μπορεί να καμφθεί για εκλογείς που
βρίσκονται στο εξωτερικό, αρκεί να τηρείται η αρχή της ταυτόχρονης
καταμέτρησης και ανακοίνωσης των αποτελεσμάτων.
Ζ) Η αρχή της αυτοπρόσωπης άσκησης του εκλογικού δικαιώματος ισχύει, πλέον, μόνον για τους εκλογείς που βρίσκονται στην Επικράτεια. Το αναθεωρημένο άρθρο 51 παρ. 4 του Συντάγματος προβλέπει τη δυνατότητα στους εκλογείς που βρίσκονται στο εξωτερικό να ασκούν το εκλογικό τους δικαίωμα "με επιστολική ψήφο ή άλλο πρόσφορο μέσο".
Ζ) Η αρχή της αυτοπρόσωπης άσκησης του εκλογικού δικαιώματος ισχύει, πλέον, μόνον για τους εκλογείς που βρίσκονται στην Επικράτεια. Το αναθεωρημένο άρθρο 51 παρ. 4 του Συντάγματος προβλέπει τη δυνατότητα στους εκλογείς που βρίσκονται στο εξωτερικό να ασκούν το εκλογικό τους δικαίωμα "με επιστολική ψήφο ή άλλο πρόσφορο μέσο".
Το εκλογικό σύστημα
Εκλογικό σύστημα είναι η μέθοδος μετατροπής των ψήφων σε έδρες. Δηλαδή με ποιόν τρόπο η βούληση του εκλογικού σώματος, που εκφράστηκε στις εκλογές με την ψήφο των εκλογέων θα μεταφραστεί σε κατανομή των βουλευτικών εδρών. Υπάρχουν πολλά εκλογικά συστήματα και πολύ περισσότερες παραλλαγές τους. Τα δύο βασικά, πάντως, συστήματα είναι το πλειοψηφικό (κατ'αυτό, σε κάθε εκλογική περιφέρεια εκλέγεται ο συνδυασμός ή ο υποψήφιος που λαμβάνει την πλειοψηφία των ψήφων) και το αναλογικό (κατά το οποίο οι έδρες κάθε εκλογικής περιφέρειας κατανέμονται στους συνδυασμούς και στους μεμονωμένους υποψηφίους ανάλογα με τις ψήφους που έλαβαν). Στην Ελλάδα έχουν εφαρμοστεί και τα δύο βασικά εκλογικά συστήματα. Έτσι, από το 1844 μέχρι το 1923 οι βουλευτικές εκλογές γίνονταν με το πλειοψηφικό σύστημα (και μάλιστα με "σφαιρίδια" και όχι με ψηφοδέλτια). Από το 1926 έως το 1956 εναλλάσσονται τα δύο συστήματα, πλειοψηφικό και αναλογικό. Μετά το 1956, βασικό εκλογικό σύστημα είναι το αναλογικό, σε πολλές παραλλαγές του. Αξίζει να σημειωθεί ότι σύμφωνα με το αναθεωρημένο άρθρο 54 παρ. 1 του Συντάγματος, το εκλογικό σύστημα ορίζεται με νόμο που ισχύει από τις μεθεπόμενες εκλογές, εκτός εάν προβλέπεται η ισχύς του άμεσα από τις επόμενες εκλογές με ρητή διάταξη που ψηφίζεται με την πλειοψηφία των δύο τρίτων του όλου αριθμού των βουλευτών. Κάθε ένσταση που αναφέρεται σε εκλογική παράβαση κατά τις βουλευτικές εκλογές εκδικάζεται από το Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο (άρθρα 58 και 100 του Συντάγματος).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου