Σύμφωνα με το άρθρο 42 Σ ο ΠτΔ υποχρεώνεται να εκδόσει και να δημοσιεύσει τους φηφισμένους νόμους μέσα σε ένα μήνα από την ψήφισή τους. Μέσα σε αυτή την προθεσμία μπορεί να τους αναπέμψει στη Βουλή, εκθέτοντας και τους λόγους για τους οποίους προβαίνει στην αναπομπή με έγγραφό του προς τον ΠτΒ. Πρόκειται για αποκλειστική αρμοδιότητα του ΠτΔ που την ασκεί χωρίς να απαιτείται προσυπογραφή του αρμόδιου Υπουργού (35 παρ. 2 παρ. δ).
Στην πράξη η αρμοδιότητα αυτή τόσο πριν όσο και μετά την αναθεώρηση δεν έχει ασκηθεί ποτέ. Μετά την αναθεώρηση του άρθρου 42 και την κατάργηση της κυρωτικής αρμοδιότητας του ΠτΔ, τίθεται το ζήτημα των λόγτων για τους οποίους μπορεί κατά το ΣΔ να ασκηθεί αυτή η διακριτική ευχέρεια του ΠτΔ, ο οποίος σε καμία περίπτωση δεν είναι υποχρεωμένος να προβεί στην αναπομπή.
Α
Κατά μία άποψη, που είναι μάλλον κρατούσα, η αναπομπή συνδέεται μόνο με την αρμοδιότητα της έκδοσης και άρα μπορεί να ασκηθεί μόνο για λόγους σχετικούς με την συνταγματικά προβλεπόμενη διαδικασία παραγωγής των τυπικών νόμων. Δηλαδή συνδέεται τελικά μόνο με τον έλεγχο της τυπικής συνταγματικότητας των νόμων.
Β
Υποστηρίζεται όμως και η άποψη ότι η αρμοδιότητα της αναπομπής είναι ανεξάρτητη απο την αρμοδιότητα έκδοσης. Μάλιστα η έκδοση προϋποθέτει προσυπογραφή ενώ η αναπομπή όχι. Άλλωστε αν οι λόγοι της αναπομπής δεν ήταν ουσιαστικοί και άρα σχετικοί με την ουσιαστική αντιστυνταγματικότητα των ψηφισμένων διατάξεων, δεν θα είχε κανένα απολύτως νόημα η επιψήφιση του σχεδίου ή της πρότασης νόμου με αυξημένη πλειοψηφία (απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των βουλευτών).
Μετά την επιψήφιση του σχεδίου ή της πρότασης νόμου με την αναγκαία πλειοψηφία (αντί της συνήθους 67 Σ) ο ΠτΔ υποχρεούται να εκδώσει και να δημοσιεύσει τον ψηφισμένο νόμο μέσα σε 10 ημέρες από την επιψήφισή του.
Η αναπομπή συνιστά ένα είδος ανησικυρίας (βέτο) με το οποίο εξοπλίζεται ο ΠτΔ, παραμένει απλώς αναλητικό, γιατί οδηγεί στην καθυστέρηση της έκδοσης και δημοσίευσης του νόμου και άρα καθυστέρηση έναρξης της ισχύος του. Αντίθετα, αν η Βουλή δεν επιψηφίσει τελικά το νόμο, γιατί δεν συγκεντρώνεται η αναγκαία αυξημένη πλειοψηφία, η αρνησικυρία του ΠτΔ μετατρέπεται εξ αποτελέσματος σε οριστική, διότι επιφέρει την ματαίωση της έκδοσης και δημοσίευσης του, άρα και της ίδιας της ψήφισής του. Αυτό δεν εμποδίζει τη Βουλή να επανέλθει στο ίδιο σχέδιο ή στην ίδια πρόταση και να την ψηφίσει, οπότε υποβάλλεται και πάλι για έκδοση και δημοσίευση από τον ΠτΔ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου