ΜΟΡΦΕΣ ΚΡΑΤΩΝ (ΤΣΑΜΗΣ)

ΕΝΙΑΙΟ ΚΡΑΤΟΣ

Είναι το κράτος εκείνο, του οποίου η εξουσία ασκείται ενιαία και κυριαρχικά, σε όλη την έκταση της χώρας και σε όλους τους τομείας της δράσεώς της, τόσο στο εσωτερικό όσο και στις διεθνείς σχέσεις.
Τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα του ενιαίου κράτους είναι:

• Όλα τα άτομα που διαμένουν εντός της περιοχής του κράτους, υπόκεινται σε μία και την αυτή κρατική εξουσία,
• διαβιούν υπό το αυτό συνταγματικό καθεστώς,
• διέπονται από τους αυτούς νόμους.

 ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΚΡΑΤΩΝ

 Είναι μια διαρκής ένωση κυρίαρχων κρατών, δυνάμει συνθήκης, προς επιδίωξη κοινών σκοπών πχ την προστασία από εξωτερικές προσβολές ή την διατήρηση μεταξύ των της εσωτερικής ειρήνης, οικονομικούς σκοπούς κλπ.
Τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα της ομοσπονδίας κρατών είναι:

• Δεν αποτελεί ίδιο κράτος αλλά απλώς σχέση διεθνούς δικαίου.
• Δεν υπάρχει ίδια κεντρική εξουσία, αλλά μόνο κοινό όργανο, το οποίο αποτελείται από τους αντιπροσώπους των κρατώνκαι του οποίου οι αποφάσεις λαμβάνονται παμψηφεί, ή με εξαιρετική πλειοψηφία, καθίστανται υποχρεωτικές, όταν τα συμβαλλόμενα κράτη τις μετατρέψουν σε εσωτερικό δίκαιο. Τα ομόσπονδα κράτη, διατηρούν εσωτερικά και εξωτερικά την ανεξαρτησία τους και περιορίζονται μόνο σε εκείνα τα θέματα, για τα οποία προβλέπει η συνθήκη περί ενώσεως.

ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΚΟ ΚΡΑΤΟΣ

 Είναι το κράτος το οποίο σχηματίζεται με την ένωση περισσοτέρων κρατών υπό την αυτή όμως κυρίαρχη εξουσία.


ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΚΡΑΤΩΝ

•  Το ομοσπονδιακό κράτος είναι ίδιο κράτος και επομένως κυρίαρχο κράτος ενώ η ομοσπονδία κρατών δεν είναι κυρίαρχο κράτος.
• Το ομοσπονδιακό κράτος έχει δικό του σύνταγμα και τα δικά του κεντρικά όργανα, των οποίων οι αποφάσεις επιβάλλονται απ΄ ευθείας, χωρίς να χρειάζεται να μετατραπούν σε εσωτερικό δίκαιο, όπως συμβαίνει με την ομοσπονδία κρατών.
• Το ομοσπονδιακό κράτος έχει δικό του λαό και χώρα των κρατών μελών, όχι όμως και η ομοσπονδία κρατών.
• Η ίδρυση του ομοσπονδιακού κράτους, στηρίζεται στο σύνταγμα αυτού, ενώ η ίδρυση της ομοσπονδίας κρατών, στηρίζεται σε διεθνή συνθήκη.
• Τα κράτη μέλη του ομοσπονδιακού κράτους δεν παύουν να είναι κράτη, αλλά περιορίζονται ως προς ορισμένα θέματα,από το ομοσπονδιακό σύνταγμα, είναι κράτη μη κυρίαρχα ενώ στην ομοσπονδία κρατών, τα κράτη είναι κυρίαρχα.

ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΕΝΑΙΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

• Το ομοσπονδιακό κράτος είναι σύνθετο κράτος αποτελούμενο από πολλά κράτη, τα οποία συμπράττουν γαι τον σχηματισμό κεντρικών οργάνων, όχι όμως και το ενιαίο κράτος.
• Στο ομοσπονδιακό κράτος δεν υπάρχει ενιαία εκδήλωση της κρατικής εξουσίας, γιατί κάθε κράτος μέλος έχει το δικό του σύνταγμα και τα δικά του όργανα. Αντίθετα, στο ενιαίο κράτος υπάρχει ενιαία εκδήλωση της κρατικής εξουσίας.
• Το ομοσπονδιακό κράτος έχει κατά κανόνα δύο βουλές, από τις οποίες η μία απαρτίζεται από τους αντιπροσώπους του λαού, ενώ η άλλη από τους αντιπροσώπους των κρατών μελών. Από όλα αυτά συνάγεται, ότι το ομοσπονδιακό κράτος αποτελεί ενδιάμεσο τύπο μεταξύ της ομοσπονδίας κρατών και του ενιαίου κράτους.

ΟΡΓΑΝΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ ΤΟΥΣ (ΤΣΑΜΗΣ)

Όργανα του κράτους

Είναι τα φυσικά πρόσωπα, με τα οποία ασκείται η Κρατική εξουσία.

Διακρίσεις οργάνων του κράτους

Άμεσα και έμμεσα όργανα  

• Άμεσα είναι εκείνα των οποίων η οργανική θέση καθορίζεται αμέσως από το Σύνταγμα και δεν βρίσκεται σε σχέση ιεραρχικής εξάρτησης, προςάλλο όργανο του κράτους. Άμεσα όργανα είναι το εκλογικό σώμα, η βουλή και η κυβέρνηση. Η κυβέρνηση βέβαια θα πρέπει να απολαμβάνει την εμπιστοσύνη της βουλής. Όμως η εξάρτηση αυτή δεν είναι ιεραρχική αλλά πολιτική. Άμεσα όργανα είναι ακόμα ο πρωθυπουργός, οι υπουργοί και τα ανώτερα δικαστήρια όπως ο Άρειος Πάγος, το Συμβούλιο της Επικρατείας, τα Ειδικά Δικαστήρια, διότι η συγκρότηση αυτών προβλέπεται απευθείας από το Σύνταγμα.
• Έμμεσα είναι εκείνα των οποίων η οργανική θέση, δεν στηρίζεται αμέσως από το Σύνταγμα, αλλά προσδιορίζεται με πράξη άλλων οργάνων, ιδίως άμεσων οργάνων του κράτους. Τα έμμεσα όργανα δεν βρίσκονται σε σχέση ισοτιμίας μεταξύ τους, αλλά σε σχέση υποταγηής, προς άλλα ιεραρχικά προϊστάμενα όργανα, έναντι των οποίων είναι πάντοτε υπεύθυνα. Τέτοια είναι οι δημόσιοι υπάλληλοι, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και τα κατώτερα δικαστήρια.

Απλά και σύνθετα όργανα

• Απλά είναι τα αυτοτελή όργανα, τα οποία εκφράζουν την βούληση του κράτους χωρίς την σύμπραξη άλλων οργάνων πχ το εκλογικό σώμα, η βουλή όταν αναθεωρεί το σύνταγμα.
• Σύνθετα όργανα είναι εκείνα στα οποία η εκδήλωση της κρατικής βούλησης, για να παράγει έννομα αποτελέσματα, απαιτεί και την σύμπραξη άλλου οργάνου, πχ σύμφωνα με το άρθρο 35 του Συντάγματος ¨καμία πράξη του ΠτΔ δεν ισχύει, ούτε εκτελείται, χωρίς την προσυπογραφή του αρμοδίου υπουργού, ο οποίος με μόνη την υπογραφή του, γίνεται υπεύθυνος...¨. Επίσης, ο ΠτΔ και η κυβέρνηση (αρμόδιος υπουργός), θα πρέπει να συμπράξουν, για την έκδοση κανονιστικών διαταγμάτων (άρθρο 43 παρ. 2 Σ). Επίσης, σύμφωνα με το άρθρο 44 παρ. 2 του Σ, όταν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας προκηρύσσει με διάταγμα δημοψήφισμα, για κρίσιμα εθνικά θέματα, ύστερα από απόφαση της βουλής, που λαμβάνεται με την απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των βουλευτών.

Μονοπρόσωπα και συλλογικά όργανα

• Μονοπρόσωπο είναι ένα όργανο όταν είναι ένα φυσικό πρόσωπο, το οποίο το συγκροτεί.
• Συλλογικό είναι το όργανο όταν είναι περισσότερα τα φυσικά πρόσωπα, τα οποία το συγκροτούν πχ το εκλογικό σώμα.

Αναδεικνύοντα και Αναδεικνυόμενα όργανα  

• Αναδεικνύοντα είναι τα όργανα τα οποία έχουν την οργανική τους ιδιότητα στο Σύνταγμα, όπως είναι το Εκλογικό Σώμα, το οποίο αναδεικνύει η βουλή, η οποία βουλή με την σειρά της, αναδεικνύει τον ΠτΔ.
• Αναδεικνυόμενα είναι τα όργανα τα οποία αναδεικνύονται από άλλα όργανα όπως η Βουλή, η οποία αναδεικνύεται από το εκλογικό σώμα. Είκαι και αναδεικνύον όργανο, γιατί εκλέγει τον ΠτΔ.

Νομοθετικά, Διοικητικά ή Εκτελεστικά και Δικαστικά Όργανα

• Νομοθετικά είναι τα όργανα τα οποία ασκούν νομοθετικές αρμοδιότητες, όπως συμβαίνει με τον ΠτΔ και την Κυβέρνηση (άρθρο 26 παρ. 2 Σ).
• Διοικητικά ή εκτελεστικά όργανα είναι εκείνα τα οποία ασκούν διοικητικές αρμοδιότητες όπως συμβαίνει με τον ΠτΔ και την Κυβέρνηση (άρθρο 26 παρ. 2 Σ).
• Δικαστικά όργανα όπως συμβαίνει με τα Δικαστήρια, οι αποφάσεις των οποίων εκτελούνται στο όνομα του ελληνικού λαού (άρθρο 26 παρ. 3 Σ).